FOREWORD ~ THIS BLOG CONTAINS HOMOSEXUAL STORIES WITH EXPLICIT LANGUAGE. READ AT YOUR OWN RISK.

Saturday, October 12, 2013

A Flashback To That Heartbreaking Evening

The sun had already set when I arrived outside the gate of a beautiful antique house.

Chris was not in his apartment in Pasay, so I decided to check if he already went home in Fairview. I traveled for hours searching for him, asking our friends for information regarding his whereabouts. My calls went unanswered and my text messages were all unreplied. It made me quite mad, so I was prepared to give that stupid bastard a piece of my mind. I wanted to know the reason behind all this shit. I already had an idea, but it would be better to confirm it. I was afraid that this might get out of hand if I didn't act quickly.

"Chriiiiis!" I called, twice.

A pretty woman peeked through the door, asking who I was.

"Ay tita, good evening po. Nandyan po ba si Chris?" I asked.

"Geosef? Oh, ikaw pala yan. Nandito sa loob. Halika, pasok ka," she invited.

"Naku, hindi rin po ako masyadong magtatagal. May importante lang po akong ibibigay kay Chris," I lied.

"Ah, ganon ba. Sige, teka lang ha. Tawagin ko lang siya," she said.

He made me wait for several minutes more. I'm an impatient person, so I was already fuming when he finally went out. He approached me quietly, avoiding my gaze. I noticed a bad bruise at his right temple; the details of how he got it flashed back in my memory. I felt a pang of guilt.

"Tol, mag-usap nga tayo," I started, "Ano bang problema?"

"Dapat hindi ka na nagpunta dito. Tsaka na tayo mag-usap. Umuwi ka na," he said rather coldly.

He turned and began to walk back inside. I grabbed the back of his shirt and didn't let go, not until we had fixed this mess.

"Wag mo kong tatalikuran Chris! Sinadya pa kita dito. Kanina pa ko nagtitimpi, kaya utang na loob, sabihin mo na sa 'kin kung bakit ka nag-iinarte," I said, in a very serious tone.

He gave me the coldest look I have ever seen. It was full of hatred. I knew, at that very moment, he was fighting the urge to punch me hard. I didn't let myself be intimidated by that, so I also gave him a very sharp stare, ready to start hitting him if he initiated. Suddenly, he grabbed my arm and dragged me across the street, away from their gate.

"Putanginamo pala Sepsep eh! After ng ginawa mo kagabi, may gana ka pang magpakita? Ang kapal din apog mo no?" he hissed.

"Putanginamo din! Hindi mo alam kung ano talaga ang nangyari!" I hissed back.

"Anong hindi? Ginapang mo ako, gago! Sinamantala mo ang pagkakataon habang lasing ako at namomroblema kay Jess! Hindi ka na naawa sa akin... Nakakadiri kang bakla ka! May balak ka pang hawaan ako!" he vented out, slightly raising his voice, "Wala akong idea, may pagnanasa ka pala sa 'kin! Kelan pa yan ha? Kaya ba pinilit mong maging ka-partner ako? Shit! Pasalamat ka't napipigil ko pa ang sarili ko na hindi ka patikimin ng kamao ko, which is dapat kanina ko pa ginawa!"

I was dumbfounded. I had thought of this scenario hours ago. Although I already expected he would say that, hearing it for real was still very shocking... And heartbreaking.

"Ang taas pa naman ng tingin ko sayo. Alam ba ng mga brod mo yang tungkol sa kabadingan mo? Ha?" he continued his taunts while pointing a finger in front of my face.

This fueled my anger, bringing me back to my composure, so I snapped, "Gago ka din! Makinig ka kasi muna, para ma-realize mo yang kabobohan mo!"

Before he can answer, I continued, "Walang nangyari sa ating dalawa! Wala!"

That struck him. It was evident in his face. That was something he hoped for, it seemed, even if it was just a tiny shred.

"Sigurado ka ba? Naalala ko yung hinahalikan mo ako..." he said, sounding unsure.

"Oo nga, pero---" I began.

"Eh di totoo nga! Itatago mo pa eh!" he interjected.

"Pwede bang patapusin mo muna ako? Pucha naman Chris oh! Napipikon na talaga ako ha!" I hissed.

He became silent, but his eyes were still as cold as ice, intently focused on me.

"Ganito ang totoong nangyari. Nung maubos natin ang alak, wasted ka na, nakahiga ka na at nakatingin lang sa kawalan. Ako naman, lasing na din, kaya tumabi na ako sayo. Naalala mo?" I asked.

He nodded.

"Tapos pumikit na ako gawa ng antok. Patulog na ako nung naramdaman kong bigla kang gumalaw paharap sa akin. The next thing I know, hinahalikan mo na ako ng torrid," I continued.

"Ako unang humalik sayo?! Ginagago mo ba ako? Hindi ako bakla!" he reasoned, wide-eyed.

"At bakit naman kita gagaguhin? Nagsasabi ako ng totoo! At alam kong hindi ka bakla. Lumuluha ka pa habang hinahalikan ako... Alam kong si Jess ang nasa isip mo at nadadala ka lang ng alak... Alam naman nating gumagawa ka ng kung ano-ano kapag lasing di ba? Di naman bago yon," I explained.

He looked confused, so he asked, "Teka, eh bakit ka gumanti ng halik imbes na pigilan mo ako? Don't tell me na-imagine mo din ako na kung sinong babae?"

I sighed, then smirked.

"Believe me, ginawa ko ang lahat para pigilan ka. Kaso masyado kang malakas, at nanghihina na ako gawa ng alak. Tapos dinaganan mo pa ako..." I answered, "Pero ang dahilan talaga kaya humalik na din ako ay dahil tama ka, bakla nga ako..."

"Pero!" I continued, before he can interrupt me again, "Hindi ako bakla na gaya ng iniisip mo. Wala akong pagtingin sayo; hindi kita gusto. Kaibigan lang ang turing ko sayo. Nadala lang ako ng putapeteng Gran Matador na yan; na ikaw din naman ang may kasalanan kasi ikaw ang nagdala! Aaminin ko nag-enjoy ako kaya lumaban na din ako ng halik... Pero lasing lang ako. Kung nasa tamang huwisyo lang ako, di kita papatusin no."

I know that was a lie, but I couldn't bring myself to divulge my true feelings towards him. Not this time. It wasn't the right moment. Or better yet, there will never be a right moment. Our friendship was practically ruined because of this, as well as my chances.

"Pagkatapos? Hinubaran mo na ako?" he asked.

"Asa ka pa. Ikaw naghubad sa sarili mo. Ang bilis mo nga eh. Parang three seconds lang, natanggal mo na yung shirt at pants mo," I revealed.

"Shit... Tapos tsaka mo ko chinupa?" he snarled.

"Di ba sabi ko sayo na walang nangyari? Kulit mo din no?" I said, slightly laughing, "Habang nagtatanggal ka ng damit mo, nakaramdam ako ng urge na sumuka. Ramdam ko na sa esophagus ko eh, kaya tinulak kita. Kaso ikaw, hayok na hayok. Dinaganan mo ulit ako bago mo pa mahubad yung underwear mo."

He looked bewildered, so I continued, "Ayaw kong magsuka sa kama ko, at ayaw mo din naman akong tigilan. Kaya ang ginawa ko, kinuha ko lahat ng natitira kong lakas, tapos binigyan kita ng isang malakas na suntok. Ayan oh, kaya may pasa ka diyan... Nung gumulong ka, tsaka ako tumakbo papunta sa banyo. Pagkatapos ko ilabas lahat ng kinain at ininom ko, nahimasmasan na ako ng kaunti. Nung bumalik ako sa kama, humihilik ka na... Hindi ko alam kung nakatulog ka dahil sa kamao ko, o dahil sa kalasingan... Hinang-hina na ako, kaya kinumutan na lang kita bago ako nakatulog... Naintindihan mo na?"

He didin't answer. It was obvious that he was still skeptic after hearing my story, but he believed me nonetheless. He looked pretty embarrassed as well, fidgeting as he continue to comprehend what I just told him.

I started to calm down. It was worth it, seeing his face as he realized the truth, as well as his mistake. I felt better. In a way, I was able to get back at him for ruining my weekend, the start of our semester break. If it wasn't for him, I would've been at home by now, enjoying the company of my family, instead of standing there, trying to save our friendship, which was pointless because it was already fucked up, all thanks to him.

"Ngayon, uuwi na ako para makapagpahinga. Pakiramdam ko may hangover pa rin ko... Na lumala ata dahil dito sa ginawa mo..." I said as I began to walk away.

After several quick steps, I heard him shout my name, but I just ignored him.

The saddest thing was he never ran after me.

***

Author's Note: When the next semester began, things became extremely awkward and more difficult because of our conflict, so Chris and I finally made our peace. Well, we had to; we were partners in our hospital duties. However, our closeness was significantly diminished. We made a pact to keep the incident a secret, including my homosexuality. Little by little, my love for him began to wane. I learned to detach him from my mind, until I no longer care about him. The last time I heard of news about Chris, one of our friends said that he had already migrated to New York. I looked him up several times in Facebook, but I never had the courage to click his 'Add Friend' button.

35 comments:

  1. the truth really hurts

    I commend you Geosef, grabe ung self-control mo kasi kung ako un feel ko talaga nasapak ko na siya dahil sa pikon...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Thanks Jjamps. :)

      Baka lalo lang kasi magkagulo kung darating kami sa pisikal na away.

      Delete
    2. sabagay, pero sa mga ganitong sitwasyon bibihira ung control talaga na nagawa mo lalo pa't pilit niyang sinusumbat sa muka mo ung pagiging bakla mo na dahil lng dun eh kala nya pinagsamantalahan mo na siya

      for me it's really a poor judgement about being gay eh...

      buti na lng talaga hnd ka tumigil sa pagblog haha, I really look forward to your posts, more to come please :)

      Delete
    3. Inisip ko na lang din siguro yung mga pinagsamahan namin. Plus meron akong feelings sa kanya. Hindi mo naman siguro kayang saktan ang mahal mo diba? :)

      Pero I agree na engots talaga yun si Chris. Kitid ng utak. :P

      Salamat ulit Jjamps. See you sa next story!

      Delete
  2. If I were you, isang malakas na jombag ang inabot sakin ng Chris na yan. I hate it when straight guys assume that gays are always out there to rape them. Lalo na yung mga taong di gaanong pinagpala sa pisikal.

    I hate drunk incidents also though I haven't experienced this yet. Kapag wala ako sa wisyo sobrang tahimik ko na at di nagsasalita tapos nakangiti lang lagi?

    ReplyDelete
    Replies
    1. Naku, wag naman. Ako ang masasaktan para sa kanya. *hihihi*

      Kung susuntukin mo man siya, pwede iwasan mo ang mga labi nya? Sarap nya kasi humalik eh. *hihihi*

      Shemay, ang landi ko! LOL

      Para ka palang baliw na adik kapag nalalasing FSOQ? Sabagay, mas okay na yun kesa sa maingay at nagwawala. :P

      Delete
  3. im a fan of POV storytelling. may ginawa rin akong short story dati na iba't ibang pov. hehe wala lang. kaya fave ko rin yung in the grove na pinagbasehan nung rashomon na film na nabanggit ko sa past post. hehe

    anyway tungkol naman kay chris, well nakakainis lang yung naninira ng friendship. parang walang pinagsamahan. howell baka naman kasi may tendency na siya at natakot na kapag naging mas close pa kayo baka bumigay din siya. lol

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ako din! Alam mo yung Vantage Point na movie? Fave ko yun. Pati na din yung LOST na TV series. :)

      Tingin ko hindi naman. Upset lang talaga siya siguro.

      Delete
    2. fine. pinagtatanggol! tse! hahaha

      hindi ko napanood ang lost pero maganda nga raw. hehe hindi ko rin napanood vantage point. ehehe sige download ko someday.

      Delete
    3. Nagkakamali ka! Straight siya! Straight na straight! LOL

      Delete
    4. sige! ipagtanggol mo paaaaa!!! haha

      Delete
  4. Nakakatuwa ka talaga iho. Naisip mo na ang mga ganung bagay kahit mas bata ka pa nun. Some people would just walk away after such an incident, but you insisted to patching things up, or even just to explain your side. Pareho ko kayong naiintindihan sa nangyari, and it's nice that you did not harbor any hard feelings towards him (o meron ba? pero mukhang hindi naman based sa mga replies mo sa comments). Naku maraming kabataan ang matututo sayo. Ano ba ito, Friendster testimonial? LOL

    ReplyDelete
    Replies
    1. We already made our peace, so hindi na ko masyadong bitter. Masama lang siguro ang loob ko dahil sa ganun lang kami nauwi. Pero di ko rin naman siya masisisi.

      Ayaw ko lang na tumatak sa isip nya na may nangyari sa amin. Kaya pinilit ko na ipaalam sa kanya ang totoong nangyari. Damage control na din kumbaga.

      Thanks Javes. Natuwa ako sa opinions mo. :)

      Delete
  5. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaction ko just in case ma corner ako ng isang close friend at galit na galit. Isa sa amin siguro eh patay na. Pero dahil nga may pagtingin ka kay Chris, eh hindi ma nagawang saktan ang kaibigan mo. Marami na rin akong mga kaibigang nawala pero natanggap ko na hindi panghabambuhay ang mga iyon. Pero ang mga kuwento mo, magsisilbing pang habam buhay na mababasa hanggang may internet.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Marahas ka pala Jonathan. *hehe* Wag naman ganun. Isipin mo na lang na close friend mo pa din siya... Pero sabagay, depende kasi sa pag-aawayan nyo kung gano kaseryoso. :)

      Maraming salamat Jonathan!

      Delete
  6. Nauumay na ako sa sexy lips at smile na yan.

    IPAGBAWAL! bwahahahaha

    ReplyDelete
  7. Magaling, i really like the way you write your blog. :)

    regarding naman sa picture mo ngayon, bakit parang gusto kong magpa-rape sa'yo? hahaha
    gggrrrr! malamig pa naman dito sa office. hahaha
    that hot lips and smile! hahaha
    pakagat nga! :P

    ReplyDelete
    Replies
    1. *those pala. haha namali ng hot lips mo ang grammar ko. hahahaha *excuses* :)

      Delete
    2. Salamat Anon. :)

      Oops, wag manggigil. *hehe* Di po ako rapist. Ayaw ko ng namimilit, gusto ko kusa. Lewls

      Delete
    3. eh di, gagayumahin kita. tapos aakitin. echos! hahaha

      Delete
    4. Naku, wag po. Maawa kayo sakin. Virgin pa po ako. Lewls :P

      Delete
    5. don't worry, ako din virgin pa. win-win situation, right? haha
      wag ka nang ma-"po", magkaedad lang tayo. hahaha :)

      Delete
    6. hahaha! sure! i will let you pass this time. :)

      Delete
  8. Yun pala nangyari! Sa office ko kasi binabasa ung mga stories mo kaya late ko na nabasa to. Wala pa kasi masyadong trabaho dito ngyn. Yun din ung reason kaya 2 days lang nabasa ko na lahat ng entries dito. :) John

    ReplyDelete
    Replies
    1. Welcome back John! :)

      Wow, buti pa kayo petix diyan, *hehe*

      Delete
  9. Panalo ang paghighlight ng baba sa profile pic mo ngayon ser sep!

    ReplyDelete
  10. naku,, kung ako sa'yo e sana tinuloy ko na ang panghahalay ko sa kanya
    since galit na rin naman siya, at least e naka-isa na ako sa kanya.. ahahahaha

    **naisip ko lang**

    hihihi

    ReplyDelete
  11. hahaha...napadaan ako...galing ng pagkasulat:)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Salamat. Nawa'y mapadaan ka ulit. :)

      Delete
    2. friend ko yang si SunnyToast... PBOer din... So Gorgeous!

      Delete

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...