Building Blocks And Other Shiznits

Kung magmamahal ka man, 'wag mo ibibigay ang lahat. Yung sakto lang.

Madalas ko 'yan marinig, ngunit hindi ko sinusunod. Ewan ko ba, matigas lang talaga ang ulo ko. Kapag tinanong mo ang nanay ko, hindi magdadalawang-isip yun sa pagsang-ayon.

<Commencing Pa-Deep Mode>

Kung magmamahal ka man, matuto kang kumilatis, suriin mo siyang mabuti, at kung may tiwala ka sa hatol mo, doon mo ibuhos ang nararapat, ang lahat ng kaya mo. Hindi ka karapat-dapat magmahal kung hindi mo ito kayang paghirapan; kung wala kang kakayahan na magdusa para dito. Ang tunay na nagmamahal, hinding-hindi nakakalimutan ang masalimuot na mukha ng pag-ibig.

Ituring mo ito na parang isang sugal. May panalo, may talo. Kung magwagi ka man sa unang subok, binabati kita, ang swerte mo. Beginner's luck, ika nga. Kung kabiguan ang ending mo, matuto ka mula sa iyong pagkakamali. Sigurado, sa susunod mong taya, mas alam mo na kung paano ang diskarte.

'Yan ang prinsipyong ginamit ko sa iyo nung una kitang makilala. Pinag-aralan kita. Inalam ko ang mga posibilidad na pwede nating kahantungan. Sumugal ako.

Mabuti na lang, ako'y pinalad. Kaya iprinisinta ko sa'yo ang lahat ng kaya kong ibigay.

Di na bago sa'yo ang katotohan na marami akong hirap na dinaanan, mapunta lamang tayo sa kung ano tayo ngayon. Meron akong mga sinakripisyo, may mga nagawa akong pagkakamali. Naging dahilan ako ng ilang pag-aaway natin. At alam ko na ganoon ka rin naman. Hindi naman magtatagal ang isang relasyon kung isa lang ang palaging kumikilos; teamwork kaya 'to. Kaya congratulations sa atin! Nagawa nating umabot sa ganito. At hanggang ngayon, kinakaya pa din natin.

<Pa-Deep Mode Completed>

Wala talaga akong kwenta kapag pinipilit maging malalim no? Pagpasensyahan na, trying hard lang... Well, at least sinubukan! *hmpf*

Maiba lang ako.

Nagtataka din ako minsan kung paano natin nagagawang makisalamuha sa isa't isa. Ang dami kaya nating pagkakaiba! Alam mo din yan di ba? Huh, nakalimutan mo na? *tsk tsk* Heto, ipapaalala ko sayo.

~Ulyanin ka, malakas pa ang memorya ko.
~Magaling ka umawit, madalas akong sintunado.
~Demure ka sa kama, wild naman ako.
~Bundok at gubat ang kinalakhan mo, siyudad at polusyon ang nakasanayan ko.
~Hardcore sa sarap ang mga lutuin mo, samantalang ako, magaling lang kumain.
~Masipag ka sa gawain bahay, ubod naman ako ng tamad.
~Wawents ka magbigay ng surpresa. Hindi ka marunong. Daig pa kita.
~Mahaba ang pasensya mo, alam mo kung gaano kaikli ang sa akin.
~Kapag nanonood tayo ng horror movie, halos naka-glue na sa screen ang mga mata ko, pero ikaw, nangingig sa tabi ko habang nakakapit sa bisig ko.
~Lumaki kang sanay sa putik, ako naman, diring-diri dito.
~Great listener at good advisor ka, may ADHD ako.
~Madalas kang gala. Alam mo ang pasikot-sikot ng mundo. Madalas din naman akong lumabas ng bahay. Ang problema lang, madali ako mawala. Mahina kasi ako sa geography.
~Matalino kang mag-handle ng pera; masinop at matipid. Pero ako, gastador at impulse buyer. *huhu*
~Top ka, bottom ako.

Oi! Yung huli kasinungalingan yun ha! Asa pa.

Teka, pansin ko lang, base sa mga nakalista sa itaas, parang lugi ka ata sa akin? Di kaya? Buti di ka pa nauuntog. Napakatibay talaga ng helmet na pinasuot ko sayo ah... Pero sabi nga sa isang sikat na movie na may cliche na quote, you complete me. Kaya siguro natatagalan pa kita. Ay este, 'mo pa ako' pala. *hahaha!* Sabay ngiti ng abot tenga oh.

Don't worry. Meron pa rin naman tayong pagkakatulad. Heto sila oh.

~Parehas tayong mahilig sa mahabang foreplay.
~Mahilig tayong manood ng movies and foreign television shows.
~Love natin ang mga musicals.
~We both have great friends.
~Supportive lagi tayo sa isa't-isa.
~Big deal ang pamilya sa ating dalawa.

At marami pang iba, tinatamad lang ako i-enumerate lahat. Pero I'm sure, mas mahaba dapat ang list na 'to kaysa dun sa nauna. Pramis. Mamatay man mga kurakot sa Senado.

Shangaps, naalala mo 'yung kwento ko sayo tungkol sa mga magulang ko? Magkababata sila, magkapitbahay. Hanggang magdalaga at magbinata sila, palagi nilang nakikita ang bawat isa. Si Papa, matalino't masipag na ginoo, pero barumbado't siga rin ng kanto. Si Mama, mahinhin na babae, kaso pagdating sa sugal, akala mo may PhD. First love nila ang isa't-isa, hanggang sa naging magjowa sila. Si Papa, animo'y maamong tuta kapag kasama si mudra. Umiiwas sa trobol, daig pa ang anghel. Si Mama naman, itinigil na ang bisyo sa Tong-Its. Kuntento na lang sa audience participation. *sigh* The sacrifices you do for love. Mahaba ang naging prusisyon ng relasyon nila. Kaya ang ending, sa simbahan din natuloy... 24 years later, ayun, sila pa rin. At hanggang ngayon, talo pa nila ang magsyotang high school students. Madalas nakakatuwa, minsan nakakaumay na.

Ang sweet no? Bilib ako sa kanila at naa-accomplish nila ang ganoon. Biruin mo, mula pagkabata? At first pa nila ang isa't-isa? Rare na ang ganyan ngayon sa mga straight relationships, paano pa kaya sa gaya natin? Parang sapul sa buwan na lamang. Tatagal kaya tayo ng ganon? Ano sa tingin mo? Well, I want to be optimistic. Mahirap, pero posible.

Paiba-iba ba ako ng topic? Seryoso akong nagsimula, pero patagal ng patagal ay naging sabaw na. Sorry naman.

Di ko na papahabain pa to. Baka mabatukan mo na ako. Alam kong mababasa mo ito. At kung mangyari man 'yon, itikom mo lang ang bibig mo, nangangamoy eh. *hahaha!* Biro lang. Ito naman... Kiss na lang kita. Yung torrid at wet, oks lang?

Pero seryoso, gusto kong magpasalamat. Sa lahat lahat. Hindi ako magsasawang gawin 'yan kasi ikaw ay isang constant na blessing sa buhay ko. Oha!

Hindi ko na sasabihin pa ang mga salitang halos araw-araw mo namang naririnig mula sa akin. Alam mo na din 'yon. Okie? See you later, alligator! *mwahugs!*